Χειρουργική Διαβητικού Ποδιού

Το διαβητικό πόδι

ορίζεται ο άκρος πόδος του ασθενούς με σακχαρώδη διαβήτη, ο οποίος επιπλέκεται με ιστικές νεκρώσεις, εξελκώσεις και γάγγραινα. Η επιμόλυνση των ελκών με ή χωρίς οστεομυελίτιδα είναι ο κύριος λόγος ακρωτηριασμού των ασθενών αυτών.

Δυο βασικές παθολογικές καταστάσεις μπορούν να οδηγήσουν στη δημιουργία του διαβητικού ποδιού, η περιφερική αγγειοπάθεια των μεγάλων και μικρών αγγείων καθώς και η περιφερική νευροπάθεια. Η δεύτερη οφείλεται σε ποσοστό 30-50% για τη εμφάνιση ελκών.

Τα έλκη αυτά εμφανίζονται χαρακτηριστικά σε περιοχές αυξημένης πίεσης του ποδιού όπως είναι οι κεφάλες των μεταταρσίων, η πτέρνα και οι μεσοφαλαγγικές αρθρώσεις . Η περιφερική νευροπάθεια οδηγεί σε παραμορφώσεις του ποδιού, όπως είναι ο βλαισός μέγας δάκτυλος, σφυροδακτυλία, κοιλοποδία και βλαισοπλατιποδία και η νευροοστεοπάθεια Charcot.

Η χειρουργική του διαβητικού ποδιού

Η χειρουργική του διαβητικού ποδιού πέραν από την επαναιμάτωση της ισχαιμικής περιοχής εστιάζει και στην επανορθωτική των παραμορφώσεων αυτών ανάλογα με την κλινική εικόνα του ασθενούς.

Κατηγορία Ι ( Elective) : επεμβάσεις αποκατάστασης επώδυνων παραμορφώσεων σε διαβητικούς ασθενείς χωρίς νευροπάθεια ή έλκη

Κατηγορία ΙΙ (Prophylactic) : επεμβάσεις για την αποφυγή δημιουργίας ελκών σε διαβητικούς ασθενείς με νευροπάθεια αλλά επί απουσίας ελκών

Κατηγορία ΙΙΙ ( Curative) : επεμβάσεις για την επούλωση ελκων σε διαβητικους ασθενεις με νευροπαθεια

Κατηγορία ΙV (Emergent) : επεμβάσεις για την άμεση αντιμετώπιση επιμολυσμενων ελκων με ή οστεομευελιτιδα

Η κατηγορία Ι έως ΙΙΙ περιλαμβάνει επεμβάσεις όπως οστεοτομίες, τενοντοτομίες, επιμήκυνση του Αχιλλείου τένοντα κτλ. Η κατηγορία ΙV περιλαμβάνει επεμβάσεις επειγουσας αντιμετώπισης της λοίμωξης του διαβητικού ποδιού όπως είναι η εσχαρεκτομή και ακρωτηριασμό. Η μη επείγουσες επεμβάσεις μπορούν να διενεργηθούν υπο τοποπεριοχική αναισθησία. Κυριος στόχος είναι η μείωση της πίεσης στις περιοχές του ποδιού με προδιάθεση για δημιουργία ελκών, το λεγόμενο “off loading”. Μετεγχειρητικά ο ασθενής θα πρέπει για 3-4 εβδομάδες να φοράει ειδικό νάρθηκα προς αποφυγή άσκησης βάρους στην περιοχή αυτή.